vrijdag 15 maart 2013

Sporten bij extreme hitte ... totaal onverantwoord.

Halve marathon vanTel Aviv -Foto: EPA
Drama vandaag bij de halve marathon van Tel Aviv (Israel). Een 30-jarige Israëlische deelnemer is gestorven tijdens de wedstrijd en vier andere atleten werden in kritieke toestand afgevoerd naar het ziekenhuis. Daarnaast werden nog zo'n 50-tal atleten onwel. De meesten vertoonden uitdrogingsverschijnselen of liepen een zonnesteek op. De wedstrijd vond plaats bij extreme hitte en ondanks het feit dat het startschot reeds om 05u25 's morgens was gegeven, steeg het kwik al snel een stuk boven de 30°. 
Totaal onverantwoord toch dat de organisatoren de wedstrijd hebben laten doorgaan. Topsport is sowieso  niet gezond en bij extreme temperaturen al helemaal niet. Je moet weten dat aan zo'n massa evenementen heel wat minder getrainde atleten deelnemen en dat is altijd al een risico. Bij zo'n hoge temperaturen en zo'n hoge vochtigheidsgraad een halve marathon lopen is een regelrechte aanslag op je gezondheid. Bij sporten staat in mijn ogen de gezondheid toch nog steeds op de eerste plaats. Een paar jaar geleden was het bij de 20 km van Brussel ook extreem warm en ook dan viel er een slachtoffer. Bij zo'n temperaturen zouden dergelijke wedstrijden gewoon afgelast moeten worden. Bij mijn weten gebeurt dit zelden en dat heeft waarschijnlijk alles te maken met het financiële plaatje en de druk van sponsors en zo. Voetbalwedstrijden of wielerwedstrijden worden toch ook afgelast bij hevige sneeuwval. Dit wordt dan beschouwd als een geval van overmacht ... en in mijn ogen past extreme hitte ook in dat rijtje.
Als jonge atleet heb ik ook dikwijls zware trainingen afgewerkt in extreme omstandigheden. Ik herinner me één specifieke training. Het was zeker 30 graden en in alle media werd afgeraden om zware fysieke inspanningen te doen. Ik moest een piramide-training afwerken: 100-200-300-400-300-200-100. De (ex-)atleten onder jullie zullen weten dat dit een moordende training is. Ik weet nog dat ik na de training barstende koppijn had en voor de rest van de avond in de zetel gelegen heb. Als ik daar nu op terugkijk dan heb ik iets van "dit is toch totaal onverantwoord". Een trainer zou op dat ogenblik toch ook beter moeten weten. Ik weet wel dat (top)sporters geen mietjes zijn en ze dat al te vaak willen bewijzen maar soms moet de ratio toch de bovenhand nemen op pseudo machogedrag. Gaan trainen als je koorts hebt is trouwens ook zoiets waar sporters graag over opscheppen. Cut the crap en ga toch gewoon uitzieken in je bed.
Let wel, een tiental jaar geleden zou ik dit waarschijnlijk ook nog allemaal gedaan hebben hoor ... ik ben geen uitzondering. Maar in de loop der jaren heb ik mijn mening en mijn gedrag toch bijgesteld. Dat noemen ze volwassen worden zeker.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten