 |
| Foto: www.kvmechelen.be |
De wedstrijd KV Mechelen - Waasland-Beveren was pas twee minuten oud toen Anthony Van Loo naar zijn hart tastte en om zijn vervanging vroeg. Bij iedereen stond de schrik op het gezicht te lezen want Anthony Van Loo is een hartpatiënt bij wie een defibrilator is ingeplant. Iedereen dacht spontaan terug aan de bewuste wedstrijd in 2009 tussen Roeselare en Antwerp. Van Loo, die toen nog bij Roeselare speelde, viel plots levensloos neer ten gevolge van een hartstilstand en enkele seconden later schoot zijn hart met een schok terug in gang. De defibrilator had zijn werk gedaan. Deze keer kwam het niet zover. Anthony had een bal hard tegen zijn borst gekregen en was daardoor in ademnood gekomen. Hij is in paniek geraakt en hij durfde niet meer verder voetballen, ondanks het feit dat er met zijn hart op dat ogenblik niets aan de hand was.
Ikzelf heb nooit begrepen hoe Anthony Van Loo het mentaal kan opbrengen om als hartpatiënt topsport te blijven doen. Ik spreek een beetje uit ervaring want ik ben zelf ooit gestopt met atletiek op hoog niveau omwille van (onschuldige) hartritmestoornissen. Mentaal vond ik het enorm moeilijk om op training nog voluit te gaan want in mijn achterhoofd was er steeds de gedachte "wat als...". Je hoofd ervan overtuigen dat er niets verkeerd is met je hart, is het moeilijkste en dat wordt vaak onderschat. Voor Anthony Van Loo is de situatie dan nog zoveel complexer. Hij is echt een hartpatiënt en hij heeft al eens een hartstilstand gehad. Toch kan hij het opbrengen om topsport te blijven doen... terwijl de angst toch altijd aanwezig moet zijn. Persoonlijk zou ik in zijn situatie de topsport al lang vaarwel gezegd hebben. Het is toch allemaal het risico niet waard en er zijn belangrijker dingen in het leven. Nu ja, iedereen is verschillend en iedereen gaat anders met dergelijke zaken om. Van Loo is trouwens geen alleenstaand geval. Wereldwijd zijn er zo'n 376 beroepssporters bij wie een defibrilator is ingeplant. Al deze sporters worden opgevolgd door een team topartsen waaronder Dr. Pedro Brugada. Ikzelf werd in de tijd ook behandeld door Dr. Brugada, die bekend staat als een van de beste en bekendste hartchirurgen ter wereld. Brugada had nooit veel tijd voor mij en ik heb naar mijn gevoel nooit voldoende uitleg gekregen. Nu ja, hij was dan ook een druk bezet man en ik neem aan dat hij voor echte topsporters wel de tijd nam en dat hij ervoor zorgde dat die wel psychologische ondersteuning kregen tijdens het hele proces. Maar kom, met mij is het uiteindelijk toch ook allemaal goed gekomen, alhoewel dit toch steeds een teer punt blijft. Telkens ik iets hoor over een topatleet met hartproblemen of de tragische dood van een topsporter, dan komen de gevoelens van vroeger toch nog een beetje terug. Dit is normaal en ik neem aan dat dat bij Anthony Van Loo toch ook het geval is. Ik kan mij niet inbeelden dat hij daar allemaal mee omgaat alsof het niets is.
Ik wens Anthony Van Loo een succesvolle en gezonde carrière toe ... maar als ik hem zie spelen, dan zal ik toch altijd denken "wat als...".
Geen opmerkingen:
Een reactie posten