Gisteren was het weer zover : het Gala van de Gouden Schoen. Al 62 jaar lang wordt de trofee uitgereikt aan de beste voetballer op de Belgische velden. Met Sven Kums kregen we de verwachtte en oververdiende winnaar ... maar daarmee is zowat alles gezegd. Het leek vooral een hele saaie boel daar in de AED Studios te Lint. Een show van dit kaliber hoort toch vernieuwend te zijn en mee te gaan met zijn tijd. Ik vond de opzet van het hele Gala inspiratieloos en verouderd, bijna pensioengerechtigd, zoals de leeftijd van de trofee zelf. Dat gevoel bereikte zijn hoogtepunt toen Geert Bourgeois ten tonele verscheen om een prijs uit te reiken. Bestaat er een saaiere figuur dan onze minister-president om de show op te fleuren?
De presentatie liftte het geheel ook al niet naar een hoger niveau. Hilde Van Malderen kan ik wel appreciëren. Het is altijd leuk om een vrouw met ballen te zien die ook nog eens weet waar ze over praat. Haar mannelijke collega daarentegen vond ik ronduit slecht. Naast een arrogante kop en een ego groter dan de hele provincie Antwerpen, was ook zijn vraagstelling van een belachelijk laag niveau. De manier waarop hij Enzo Scifo interviewde was gewoonweg zielig. De trainer van de nationale beloften live op TV de naam van zijn favoriete beloftespeler willen doen zeggen ... fantastisch ! "Tu peux le dire" "Un nom" en dan nog gevolgd door een Franse zin waar noch kop noch staart aan te krijgen viel. Ik begrijp nu beter waarom hij enkele jaren geleden de overstap maakte van de VRT naar de commerciële zender VTM.
Ondertussen was de Gouden Schoen zowat het Gala van de Gouden Buffalo geworden. Zowat alle prijzen gingen naar spelers van de Gantoise, behalve dan de prijs van beste belofte. Die ging voor het tweede jaar op rij naar Youri Tielemans ... ja, Tom, wellicht een van de favorietjes van de Italo-Belg. Daarnaast was er uiteraard ook nog de Gouden Pump, het absolute hoogtepunt van de avond. Hoewel ik ook graag een mooie vrouw op tv zie en ik in dit geval met mevrouw Canesin ook een uitgesproken favoriete had, zie ik niet goed in waarom die prijs anno 2016 nog moet worden uitgereikt. Zouden ze niet beter een prijs geven aan de beste Belgische voetbalster? Die zou misschien nog iets zinnigs te zeggen hebben ook. Ik denk trouwens niet dat iemand zich nog herinnert wat Bo Hulst gisteren gestameld heeft voor de microfoon. Alle blikken waren gericht op haar weinig verhullende avondjurk. Net als ik, vroeg heel Vlaanderen zich wellicht af wat nu een betere prijs was geweest : een gouden pump of een gouden BH.
Enfin, uiteindelijk kreeg Sven waar hij recht op had, de Gouden Schoen. Een mooie winnaar ... maar eerlijk, ik heb toch heimwee naar de periode waarin Gilles De Bilde de trofee kreeg. Een woedende Lorenzo Staelens met in zijn zog een even emotionele Franky Van der Elst die hun verontwaardigheid uitschreeuwden. Dat was nog eens fantastische televisie !!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten