 |
| Foto: Eric Roeske |
Met de broertjes Borlée zijn we op de 400 m nogal verwend geweest de laatste jaren. Dit weekend werden de tweelingbroers opnieuw eerste en tweede op het Belgisch Kampioenschap te Brussel. Kevin klokte af in 45"28 en Jonathan liep, ondanks een lichte contractuur, 45"64. Niemand kijkt daar nog van op en hier en daar klinkt er al wat gemor op de tribunes omdat de snelste tweeling van het land dit seizoen (nog) niet onder de 45" gelopen heeft. Laat ons aub niet vergeten dat een lage 45" een absolute toptijd is in Europa. Als atleten een aantal jaar na elkaar de toptijden aan elkaar rijgen en op grote kampioenschappen mooie resultaten behalen, dan treed er bij de toeschouwers en de zogenaamde kenners al vlug gewenning op. Zowel Kevin als Jonathan hebben de laatste weken vooruitgang geboekt en ik ben er zeker van dat ze in Zürich zullen meedingen voor het eremetaal. Ze hebben nog twee weken en daarin kan nog veel gebeuren.
Op het moment dat Kevin de gouden medaille rond de hals kreeg, werd er in Nederland geschiedenis geschreven op de kwartmijl. Liemarvin Bonevacia sloopte op het Nederlands kampioenschap met 45"41 het nationaal record, dat sinds 1986 op naam stond van Arjen Visserman. De Antiliaanse Nederlander liep daarmee een van de oudste Nederlandse records van de tabellen. Nederland is de laatste jaren een enorme opmars begonnen op de sprintnummers. Het Nederlandse kwartet op de 4x100 meter behoort tot de beste van Europa en ook individueel hebben ze met Churandy Martina een echte internationale topsprinter in huis. Steeds meer atleten van uit de voormalige Nederlandse koloniën beslissen om onder de Nederlandse vlag te lopen. Dit is een heel opvallend verschijnsel bij onze noorderburen en het zorgt ervoor dat het niveau van de Nederlandse atletiek in een hausse zit. Liemarvin Bonevacia zal in Zürich een te duchten concurrent worden voor de Borlée-broertjes want die kerel heeft zeker nog een grote progressiemarge. Zijn race van vandaag verliep trouwens allesbehalve in ideale omstandigheden. Door treinperikelen kwam Bonevacia rijkelijk laat aan in het Olympisch stadion van Amsterdam. Een deel van zijn opwarming had hij noodgedwongen afgewerkt in de bus. Totaal opgefokt en al joggend kwam hij net op tijd aan in het stadion. Ideaal is anders natuurlijk. Als je dan toch nog 45"41 klokt, dan biedt dit perspectieven. Hij beweert zelf in Zürich al onder de 45" te gaan lopen, maar dat is volgens mij nog net iets te ambitieus. Een finaleplaats moet zeker lukken, maar een medaille zie ik hem niet grijpen. Een EK is nog iets anders dan een nationaal kampioenschap en ik vrees dat hij nog net iets te weinig ervaring heeft op dat niveau. Dit neemt niet weg dat ik geloof dat hij de komende jaren Jonathan en Kevin het vuur aan de schenen zal leggen. Ik kijk er alvast naar uit.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten