Frankrijk zoekt nieuwe Koningin van de Piste

Marie-José Pérec - Foto: DR

Frankrijk is een van de grootste sportlanden van Europa. In de verschillende sporttakken heeft het altijd al sporters van wereldniveau voortgebracht. Zo ook in de atletiek. Toch kunnen we niet ontkennen dat de laatste jaren atletiekminnend Frankrijk vooral bij de vrouwen een beetje op zijn honger blijft. De vrouwelijke delegaties op grote atletiektoernooien worden steeds kleiner en een echt uithangbord heeft Frankrijk al jaren niet meer.

Op het afgelopen EK indoor in Göteborg werd die negatieve trend nogmaals duidelijk. Er waren dubbel zoveel Franse mannelijke als vrouwelijke atleten. De resultaten van de vrouwen vielen ook behoorlijk tegen. Ze hebben natuurlijk wel 3 medailles  gehaald : goud voor Ida Djimou op de vijfkamp, zilver voor Eloyse Lesueur in het verspringen en brons voor Myriam Soumaré op de 60 meter. Maar voor een grootmacht als Frankrijk is dit veel te weinig. Voor een Olympische titel bij de vrouwen moeten we zelfs teruggaan tot 1996. In Atlanta behaalde de Franse gazelle Marie-José Pérec goud op zowel de 200m als de 400m. Pérec heeft in het totaal aan 3 Olympische Spelen deelgenomen en won daarin 3 keer goud. Sinds haar afscheid in 2004 is Frankrijk op zoek naar een nieuwe Koningin van de piste. Na Pérec hebben we nog Christine Arron gehad die gedurende verschillende jaren de leading lady van de Franse atletiek was. Ze behaalde vooral grote successen als lid van de Franse 4x100 m ... maar op individueel vlak bleef ze met haar prestaties toch een beetje in de schaduw van Pérec. Ze is weliswaar nog steeds Europees recordhoudster op de 100 m met 10"73 ... een topprestatie, maar op grote tornooien kwam ze steeds net iets te kort.

In Frankrijk maakt men zich zelfs luidop zorgen want ze stellen vast dat er de laatste jaren gewoon veel minder kwaliteit is bij de Franse atletes. Steeds minder atletes halen de minima en steeds minder meisjes doen aan atletiek. Ligt het aan de mentaliteit van de jeugd? Is atletiek minder attractief geworden voor de Franse jongeren? Speelt het huidige economisch klimaat mee? Het is een feit dat het momenteel veel moeilijker is om sponsors te vinden en jongeren kiezen niet zo snel meer voor het "onzekere" bestaan van een (beroeps)atleet. Los daarvan wordt de aandacht op atletiek al te vaak beperkt tot de sprint en de halve fond. Bij vele clubs zijn er nauwelijks trainers voor de kampnummers, maar lopen er bijvoorbeeld wel drie of vier trainers voor de sprint rond. Dit fenomeen beperkt zich trouwens niet alleen tot Frankrijk, want ook in België is dit een groot probleem. Stof tot nadenken ... 

(geïnspireerd op artikel in Le Monde)