Interview met Tunesische Habiba Ghribi

Habiba Ghribi

Nederlandse Girl Power in Glasgow

In Glasgow was afgelopen weekend de absolute wereldtop aanwezig. Maar liefst 42 atleten die ooit een medaille haalden op een wereldkampioenschap of op de Olympische Spelen kwamen er aan de start. Tussen al het internationaal geweld vielen de sterke prestaties van de Nederlandse atletes enorm op. Niet alleen waren er de verwachtte overwinningen van Dafne Schippers (60m) en van Sifan Hassan (1500m), maar ook Maureen Koster (3000m) en Lisanne De Witte (400m) deden het opvallend goed. Die laatste twee zijn bij het grote publiek misschien nog niet echt bekend, maar toch gaven ze in het verleden al vaker kleur aan wedstrijden op Belgische bodem.

Foto: Getty Images Europe

Maureen Koster (23) kwam vorig jaar helemaal tot ontbolstering op het internationale toneel met een bronzen medaille op de 3000m bij het EK Indoor te Praag en met een duik onder de 4’00” op de 1500m outdoor. In Glasgow liep ze op de 3000m knap naar een derde plaats en een nieuw persoonlijk record van 8’49”18. “Ik ben heel tevreden met deze prestatie en het toont aan dat mijn conditie in stijgende lijn gaat. Bij mijn eerste indoorwedstrijden van het seizoen ging het nog niet zo vlot, maar nu loopt het alsmaar beter. Dat doet het beste verhopen voor Portland want het WK Indoor is voor mij echt wel een doel. Pas daarna kijk ik vooruit naar het zomerseizoen,” aldus Koster. Het maatje van Sifan Hassan staat bekend om haar gedurfde, onbevangen loopstijl. In Glasgow plaatste ze op 200m van het einde een aanval, maar die werd uiteindelijk nog afgeslagen door de Keniaanse Nancy Chepkwemoi en de Poolse Sofia Ennaoui. “Eigenlijk was het de bedoeling om nog veel eerder aan te vallen, en om zo de wedstrijd hard te maken voor de andere loopsters, maar ik voelde dat ik vandaag niet in staat was om gedurende 400 of 600m zo’n hoog tempo aan te houden.”

Lisanne De Witte (23) had een week voordien de 400m gewonnen op de prestigieuze Globen Galan in Stockholm. Daar kwam ze uit op 53”21 en liet ze onder andere Zuzana Hejnova, wereldkampioene op de 400mH, achter zich. In Glasgow werd de Nederlandse derde in een persoonlijk record van 52”49. “Het wedstrijdverloop was ideaal voor mij. In de vorige wedstrijden moest ik telkens wroeten om een goeie positie te veroveren en dat was vandaag niet het geval. Ik ben sowieso geen snelle starter en vandaag gingen de andere meisjes er van bij het begin hard tegenaan. Op die manier kon ik na 200m gemakkelijk in de binnenbaan postvatten en geleidelijk naar voor komen. Dat zijn het soort wedstrijden dat ik graag heb.” De Witte zal in Portland voor de tweede opeenvolgende keer aanwezig zijn op een WK Indoor. In 2014 haalde ze in Sopot de halve finale, maar werd toen gediskwalificeerd na een klacht van het Amerikaanse team. Er werd geclaimd dat ze Joanne Atkins ten val had gebracht. “Mijn grote doel voor Portland is de finale halen. Twee jaar geleden liep het in de halve finale fout en dat wil ik nu rechtzetten. Ik hoop op het WK nog sneller te lopen dan vandaag en dan denk ik wel dat ik kans maak om een plaats bij de beste acht te veroveren,” besloot ze.

Dafne Schippers : "Ik zit perfect op schema"

Foto: Getty Images

Dafne Schippers raast als een sneltrein door het indoorseizoen. Met 7”00 op de 60m evenaarde ze in Berlijn het 30 jaar oude Nederlands record van Nelli Cooman en zette ze de beste wereldjaarprestatie neer. De 23-jarige Utrechtse blikt momenteel nog niet te ver vooruit, maar de ketting met de gouden Olympische ringen rond haar hals zeggen genoeg. Haar overwinning in Glasgow afgelopen weekend. was gewoon een nieuwe stap richting de Olympische droom.

“Dit is de eerste winter waarin ik me volledig focus op de sprint en ik ben heel tevreden over mijn niveau. Ik hoopte uiteraard om progressie te boeken in vergelijking met vorig jaar, maar dat ik in mijn tweede wedstrijd al meteen 7”00 ging lopen, had ik ook niet verwacht. In Glasgow kwam ik in de finale tot 7”10. Niet meteen mijn beste wedstrijd, maar ik was vooral blij dat ik de wedstrijd kon winnen. Met atletes als Elaine Thompson, Ewa Swoboda en thuisloopster Dina Asher-Smith was de tegenstand enorm groot. Na de reeksen wist ik al dat de piste niet supersnel was en dan telt eigenlijk alleen de overwinning. Zo’n wedstrijden zijn ook mentaal heel belangrijk. Ik denk wel dat ik onder de 7”00 kan lopen, maar ik ben daar niet zo heel veel mee bezig. Ik hoop op mijn sterkst te zijn in Portland en om er een medaille te halen. Het indoorseizoen is voor mij heel leerzaam met het oog op de zomer. Mijn start wordt steeds beter en ook op technisch vlak boek ik vooruitgang.”

“Aan het zomerseizoen zelf heb ik nog niet zo heel veel gedacht. Uiteraard zijn de Olympische Spelen het absolute hoofddoel, maar momenteel telt enkel de volgende wedstrijd. Volgend weekend is er het Nederlands Kampioenschap en daarna komt het WK in Portland eraan. Ik kijk ook enorm uit naar het EK in eigen land deze zomer. Dat kampioenschap moet dan de springplank naar de Spelen worden. Laat ons gewoon zeggen dat ik momenteel perfect op schema zit.”

Vanuit Glasgow - Schotland



Artikel ook te lezen op : http://www.atni.be/2016/02/23/dafne-schippers-klaar-om-in-2016-te-schitteren-ik-zit-perfect-op-schema/

Legendarisch - OS 1992 : Goud voor Fermín Cacho op 1500m

Fermín Cacho : Olympisch Kampioen  - Foto: @CompartirPasion

Er zijn zo een aantal wedstrijden die me altijd zullen bijblijven. De Olympische finale 1500m bij de mannen van 1992 is er zo eentje. Voor die finale was de Algerijn Noureddine Morceli de grote favoriet. Het werd echter een trage wedstrijd waardoor de kansen stegen voor een aantal outsiders met een sterk eindschot. De thuisloper Fermín Cacho liep de hele wedstrijd aandachtig voorin, maar bij het ingaan van de laatste 200m leek hij ingesloten te raken. De Keniaan Joseph Chesire liet echter om onbegrijpelijke reden een gaatje waardoor Cacho binnendoor de leiding kon overnemen. Met zijn typische stijl liep de Spanjaard verrassend van de tegenstand weg. Instinctief keek hij iedere 20m achterom om te zien waar de concurrenten bleven, maar uiteindelijk hield hij nog een mooi kloofje over op de Marokkaan Rachid El Basir en de Qatarees Mohamed Suleiman. Het publiek was het delirium nabij en het heroïsche beeld van Cacho met wijd uitgestrekte armen ging de wereld rond. Het is tot op heden de mooiste en de beste prestatie van een Spanjaard ooit geleverd op de Olympische Spelen. Cacho bewees 4 jaar later op de Spelen in Atlanta dat zijn Olympische titel geen toevalstreffer was, want hij pakte er het zilver na Noureddine Morceli. Ook dit was trouwens een legendarische finale. Bij het ingaan van de laatste ronde viel de jonge Hicham El Guerrouj voor de voeten van Fermín Cacho, waardoor de Spanjaard de aansluiting verloor met Morceli. Cacho bleef desondanks in zijn ritme en hield nog knap de Keniaan Stephen Kipkorir af. Cacho zelf beschouwt zijn zilveren medaille van Atlanta evenwaardig aan zijn gouden plak van Barcelona ... maar voor mij persoonlijk zal zijn krachttoer van 1992 altijd een bron van inspiratie blijven. Hij bewees dat je als Europeaan de Afrikaanse hegemonie op de middellange afstand kon doorbreken. In Spanje werd Cacho door deze legendarische overwinning een nationale held, een figuur waar jongeren anno 2016 nog steeds naar opkijken.

Jenn Suhr en Wilma Murto: het heden en de toekomst

Wereldrecord polsstokspringen bij senioren en junioren in zelfde weekend

Jenn Suhr : nieuw wereldrecord indoor met 5m03 - foto usatf

Afgelopen weekend werd zowel bij de junioren als bij de senioren vrouwen het wereldrecord polsstokspringen gebroken. Gevestigde waarde, Jenn Suhr, sprong op een kleine lokale indoormeeting in Brockport (VS) 5m03 en deed daarmee één centimeter beter dan haar eigen wereldrecord. De Amerikaanse behoort al jaren bij de beste springsters ter wereld en kende haar absolute hoogtepunt op de Olympische Spelen van Londen waarbij ze goud veroverde met een sprong over 4m75. Ook in Rio zal ze starten als een van de favorieten, maar dan zal ze wel moeten afrekenen met onder andere de Cubaanse wereldkampioene Yarisley Silva en de Braziliaanse Fabiana Murer, die voor eigen volk haar Olympische droom zal willen realiseren.

Wilma Murto - foto: STR Lehtikuva

Minder dan 24 uur na het record van Suhr, verpulverde het Finse supertalent, Wilma Murto, het wereldrecord bij de junioren. Met 4m71 deed ze maar liefst 7 centimeter beter dan het vorige record. De manier waarop de 17-jarige die hoogte bedwong, maakte duidelijk dat ze nog stukken hoger kan. Laat haar nog een paar jaar groeien, nog wat internationale ervaring opdoen en ze zal bij de elite snel meespelen voor de prijzen op grote kampioenschappen. Het polsstokspringen bij de vrouwen is nog een relatief jonge discipline en dat zorgt er natuurlijk voor dat de limieten nog lang niet bereikt zijn. Daarenboven is het een discipline waarbij de techniek een doorslaggevende rol speelt. Als België op internationaal vlak nog een rol van betekenis wil spelen in de atletiek, dan zal het, naar mijn mening, fors moeten inzetten op disciplines zoals het hoogspringen, het polsstokspringen of het hordelopen. Een uitstekende techniek kan op die nummers het verschil maken en een eventueel gebrek aan pure snelheid compenseren. In de sprintnummers kan er door de Europeanen bijna niet meer worden geconcurreerd met de atleten uit de VS of de Caraïben en op de (middel)lange afstand zijn de Afrikanen heer en meester ... maar als het op techniek en tactiek aankomt, dan heeft Europa, en zeker ook België, de juiste trainers in huis om talentrijke jongeren klaar te stomen voor de top.