 |
Foto: www.radikal.com.tr
|
Afgelopen zomer kroonde de Turkse Asli Cakir Alptekin zich tot Olympisch kampioene op de 1500 meter. Nauwelijks acht maand later valt de Turkse volksheldin van haar voetstuk ... en waarschijnlijk ook voorgoed. Velen twijfelden of Alptekin haar Olympische titel wel op eerlijke wijze had behaald en dat vermoeden is nu dus bewaarheid gebleken. Ze werd betrapt op doping en ze riskeert een levenslange schorsing.
Als juniore (!) werd de Turkse ook al eens twee jaar geschorst nadat er in haar urine sporen van metenolon (anabole steroïden) werden teruggevonden. Wat bezielt iemand om op zo’n jonge leeftijd reeds zijn toevlucht te nemen tot doping? Als atleet en als persoon ben je op 17 en 18-jarige leeftijd nog volop in ontwikkeling. Is de druk om te presteren (een excuus dat door zoveel dopingzondaars in de mond genomen wordt) op die leeftijd al zo groot? Sport is voor een tiener nog steeds een hobby, of het zou het toch moeten zijn. Ik vraag me dikwijls af hoe iemand dan uiteindelijk de stap zet om effectief met doping te beginnen. Ik kan me niet inbeelden dat je op een dag wakker wordt en beslist om doping te nemen. Moest ik het al ooit overwogen hebben dan zou ik zeker de voordelen afwegen tegen de nadelen. Maar zijn er wel voordelen? Het leven in een luchtbel van bedrog, leugens en hypocrisie? Ok, je gaat beter presteren … maar wat is de waarde ervan als je zelf weet dat je er stimulerende middelen voor nodig hebt. Hoe kan je daar ooit voldoening uit putten. Veel hangt volgens mij af van de persoonlijkheid en van de normen en waarden die de persoon in kwestie met zich meedraagt. Vaak is het de entourage die de druk opvoert en een atleet introduceert in de wereld van doping … maar dan nog ligt de uiteindelijke beslissing om al dan niet doping te nemen bij de atleet zelf. Ik vermoed dat Alptekin van bij het begin van haar carrière werd omringd door de verkeerde mensen die haar hoofd op hol hebben gebracht met verhalen over succes en geld, maar dat kan en mag geen excuus zijn. Ik was als atleet een fervent tegenstander van doping en ik ben het nog steeds. Bij wijze van spreken durfde ik bijna geen vitamines te nemen. Er werd mij ooit aangeboden om creatine te nemen, maar ik heb geweigerd. Dit product staat niet op de dopinglijst, maar ik zou er meer spierkracht door krijgen en minimum een halve seconde sneller door lopen op de 400 meter. Sorry, maar voor mij is dit prestatiebevorderend en dus doping. Het streven naar succes en succes in het algemeen maakt soms blind. Een dopinggebruiker zet zonder scrupules alle waarden aan de kant en start een leven vol leugens en bedrog met maar één doel voor ogen: winnen, succes hebben, records verbreken, titels behalen. Dat dit alles ten koste gaat van de gezondheid, neemt hij er met gemak bij. Ongelofelijk toch. Ieder nuchter denkende mens weet toch wat doping met je lichaam en je gezondheid kan doen. Topsport op zich is sowieso al niet echt gezond. Dopinggebruikers lijken me op zich ook niet echt mentaal gezonde personen. Om bewust doping te nemen moet je volgens mij niet goed in je vel zitten. Hoe kun je als dopinggebruiker trouwens’s avonds met een gerust gemoed gaan slapen als je weet dat je prestaties, je roem gebaseerd is op één grote leugen? Pas als ze betrapt worden en publiek aan de schandpaal genageld worden, komt het besef van wat ze gedaan hebben … en dan nog, er zijn steeds pathologische leugenaars die, zelfs als er bewijzen zijn, blijven ontkennen en liegen.
Iedereen verdient een tweede kans en ik geloof zeker dat een aantal dopingzondaars na hun straf tot inkeer komen, maar jammer genoeg zijn er heel veel recidivisten. Die moeten niet alleen bestraft worden met een levenslange schorsing, maar ze moeten ook dringend een bezoekje brengen aan de psycholoog en / of psychiater. De mentale puinhoop als gevolg van het dopinggebruik en het bruusk wegvallen van alle sportieve doelstellingen, is iets wat niet onderschat mag worden. Ik raad iedereen aan om het boek van Dwain Chambers "Race against me: My Story" te lezen. Het boek is een opvallend eerlijke getuigenis over zijn dopinggebruik en hoe het zijn leven en zijn carrière geruïneerd heeft.
Voor de rest ... zeg gewoon neen tegen doping !
Geen opmerkingen:
Een reactie posten