Lindsey De Grande ... never, never, never give up.

Foto: Ilya Van Marle

Veel kans dat we maandag ergens in de sportsectie van de krant de volgende kop lezen : "Lindsey Degrande maakt succesvolle comeback". Niets mis met de titel want het klopt dat Lindsey dit weekend haar wederoptreden gemaakt heeft op de Aalsterse Indoormeeting. Dat het een succesvolle comeback was, klopt ook want op de 1000 m liep ze solo naar de overwinning in een knappe tijd van 2'48"45. "Lindsey is terug, ze is genezen," zullen veel mensen denken. Ah ja, want iemand die terug in competitie treedt en die zo'n prestatie levert, kan toch onmogelijk ziek zijn. Daarenboven ziet ze er ook goed uit ... totaal niet ziek. Wake-up-call voor al deze mensen ... Lindsey is wel degelijk nog ziek. Ze vecht nog steeds tegen die verschrikkelijke ziekte die anderhalf jaar geleden haar hele leven overhoop gehaald heeft. Chronische leukemie. Zoek maar eens op wat dit inhoudt en wat die ziekte met het menselijk lichaam doet. Je zal versteld staan. Het is bewonderenswaardig hoe Lindsey, ondanks haar ziekte, in het leven staat. Ze studeert aan de KUL Revalidatiewetenschappen en Kinesitherapie, ze streeft nog steeds haar sportieve dromen na en ze probeert te genieten van het leven. Dit zijn allemaal zaken die je niet associeert met kanker en daarom minimaliseren velen ook de ernst van de ziekte die Lindsey bekampt. Moest ze klagen, er slecht uitzien, zich opsluiten, al haar dromen opgeven,... dan zouden de mensen veel meer begrip tonen. Lindsey toont echter ongelofelijk veel levenslust en een enorme fysieke en mentale kracht ... maar dat neemt niet weg dat ze ernstig ziek is. Enkel Lindsey weet hoe ze zich voelt, enkel Lindsey weet hoeveel moed en energie het kost om te blijven lopen, enkel Lindsey weet wat deze ziekte met haar lichaam doet en hoeveel pijn ze heeft. Het grote publiek weet dat ze kanker heeft, maar door de manier waarop ze ermee omgaat, vergeten die mensen de ernst ervan. Persoonlijk heb ik eindeloos veel respect voor Lindsey. Al van voor haar ziekte volgde ik haar prestaties en ik keek er enorm naar uit om haar te zien doorstoten tot de Europese top op de halve fond. De prestatie die ze het laatste anderhalf jaar dag in dag uit levert, hebben mijn respect en bewondering alleen maar doen groeien. Ik ben me er goed van bewust dat Lindsey ongelofelijk veel moeilijke momenten heeft en  dat de moed haar dikwijls in de schoenen zakt ... maar haar gevecht en haar levenslust zijn een bron van inspiratie. Voor mensen die een gelijkaardige strijd voeren, maar ook voor iedereen die gezond door het leven stapt. Ze bewijst elke dag opnieuw dat je niet mag opgeven en dat je moet genieten van het leven.

Lindsey, blijf je dromen maar koesteren want op een dag zul je de allergrootste overwinning uit je carrière vieren ... namelijk de overwinning op je ziekte. Daar ben ik van overtuigd. Cancer is a word, not a sentence.