Florence Griffith : even onvergetelijk als omstreden

Foto: Getty Images

Gisteren was het exact 25 jaar geleden dat Ben Johnson in Seoul Olympisch goud behaalde op de 100 meter. Met een verbluffend wereldrecord (9”79) snoerde hij Carl Lewis en de andere Amerikanen de mond. Drie dagen lang was Ben Johnson de snelste man op deze aardbol, een fenomeen, een held … totdat bekend raakte dat hij betrapt werd op het gebruik van anabole steroïden. De held van Seoul werd in één klap een dopinggedrocht dat publiekelijk aan de schandpaal werd genageld. Op die zelfde Spelen werden trouwens nog door een andere atlete bovenaardse prestaties geleverd. Florence Griffith, de flamboyante en excentrieke Amerikaanse, behaalde er individueel goud op de 100 en de 200 meter. Op de 200 meter zette ze een fabuleuze 21”34 neer en degradeerde ze de tegenstand tot veredelde amateurs. Eerder dat seizoen had ze ook al het wereldrecord van de 100 meter op 10”49 gebracht. Tijden om van te duizelen en waar toch wel meer dan een geurtje aan vast hangt. Kort na de Spelen kondigde Flo-Jo trouwens ook haar afscheid aan en dat wakkerde de speculaties over dopinggebruik nog meer aan. De dopinggeruchten werden echter nooit hardgemaakt met bewijzen en ik vrees dat we ook nooit de waarheid zullen kennen. Flo-Jo stierf immers in 1998 op 38-jarige leeftijd in haar slaap ten gevolge van een hartaanval. 

Florence Griffith is ongetwijfeld een van de opvallendste verschijningen uit de atletiekgeschiedenis. Op de piste viel ze niet enkel op door haar prestaties, maar ook door haar opvallende, extravagante outfits en haar lange, kleurrijk beschilderde nagels. Op dat vlak was ze haar tijd ver vooruit. Haar uitstraling is te vergelijken met die van Usain Bolt dezer dagen. Ze verzorgde de show en ze zag eruit alsof ze van de atletiekpiste rechtstreeks naar een fotoshoot kon sprinten. Na haar carrière bewees Flo Jo, die een boa constructor als huisdier hield, ook dat ze enorm veelzijdig was. Ze schreef gedichten en kinderboeken, ze ontwierp kleding en ze begon als actrice in een aantal sitcoms. Het was haar ambitie om ook haar eigen kledinglijn uit te brengen; een droom die haar echtgenoot Al Joyner na haar dood alsnog realiseerde.

Florence Griffith was een enorm omstreden figuur in de atletiekwereld, maar tegelijkertijd was ze ook heel geliefd. Jammer dat ze veel te vroeg uit het leven werd gerukt. Vandaag zou ze 53 jaar oud geweest zijn. Ik had haar graag te biecht zien gaan op de sofa bij Oprah en haar zien acteren in een James Bondfilm. Ze had gisteren trouwens ook niet misstaan naast Ben Johnson op de "magische" piste van Seoul als gezicht van een nieuwe antidopingcampagne. Ze zou het zeker in stijl gedaan hebben, zoals alles wat ze in haar leven heeft gedaan. 

Chris Horner en zijn whereabouts...

Foto: ImageGlobe

Chris Horner heeft het voor elkaar gekregen. De bijna 42-jarige Amerikaan heeft de Ronde van Spanje 2013 op zijn naam geschreven. Het was een mooie, een spannende en vooral een extreem zware Vuelta. Wie vooraf op Horner gegokt heeft, zal ongetwijfeld een aardig centje verdiend hebben, want niemand had verwacht dat deze veteraan ook maar een rol van betekenis ging spelen in deze Ronde. Al bijna een hele week lees je in de kranten lichte insinuaties dat Horner misschien niet helemaal zuiver zou rijden. In zijn hele carrière heeft hij in geen enkele grote ronde een top vijf plaats behaald ... en dan in de herfst, wat zeg ik, in de winter van zijn carrière zorgt hij voor dit huzarenstukje. Deze vaststelling doet zowaar ook bij mij een wenkbrauw fronsen ... ik, die nogal naïef ben in zulke zaken en steevast geloof in de eerlijkheid van alle sporters.

In de loop van de dag kwam plots groot nieuws: Horner mist onaangekondigde dopingcontrole. Deze morgen was Chris Horner niet aanwezig in het hotel waar hij, volgens zijn whereabouts, zou verblijven. Journalisten roken meteen bloed en er werden al allerlei verhalen geschreven over de vlucht van een dopingzondaar, over een nieuwe smet op het blazoen van het wielrennen. Een paar uur later kwam er dan een verklaring van RadioShack : Chris Horner had duidelijk doorgegeven dat hij in een ander hotel de nacht ging doorbrengen. Er was dus geen sprake van dat hij bewust een dopingcontrole had ontlopen. Jammer voor alle sceptici en criticasters die zich al in de handen wreven ... maar voorlopig is Horner wel degelijk nog steeds de terechte winnaar van de Vuelta. Hij verbleef gewoon in een ander hotel samen met zijn echtgenote. Laat ons zeggen dat hij gewoon "horny" was en na 3 zware weken is het dan ook normaal dat hij de nacht na zijn overwinning samen met zijn echtgenote wou doorbrengen. Bij het uitchecken lag er naar verluid nog een Snickers op het nachtkastje en in de hoek van de kamer werden de resten van een McDo-maaltijd aangetroffen ... niets abnormaals. Och ja, en de injectienaald en het infuus die onder het bed teruggevonden werden, die behoren standaard tot het EHBO-kistje van de hotelkamer ... Daar twijfelt niemand toch aan.

Congratulations, Chris !! Enjoy your victory while it lasts ...

Ivet Lalova : the big day is coming ...

Bulgarije is niet meteen een land dat bekend staat om zijn mooie mensen. Ik herinner me nog het Bulgaarse voetbalteam dat het op het WK 94 tot de halve finales geschopt had. Een fantastische prestatie van het land uit de Balkan … maar dit moet zowat het “lelijkste” team geweest zijn dat ooit op een WK acteerde. Yordan Letchkov zag eruit als een vijftiger en Trifan Ivanov aka “The Bulgarian Wolfman” spande de kroon met zijn weelderige baard en zijn angstaanjagende blik in de ogen.  Hij speelde trouwens net zoals hij eruitzag: meedogenloos en beenhard. Een aanrader om hem eens te googlen.

Toch heeft Bulgarije, in mijn ogen, een van de knappere Europese atletes voortgebracht : Ivet Lalova. De immer lachende Bulgaarse met de opmerkelijk tattoo rond haar navel, is een van de snelste sprintsters aller tijden. In 2004, op 20-jarige leeftijd, liet ze in Plovdiv een spectaculaire 11"77 optekenen. In 2005 kroonde ze zich tot Europees Kampioene indoor op de 200 meter. Het begin van een hele reeks titels en medailles, dacht iedereen... tot ze in juni van dat jaar een verschrikkelijke beenbreuk opliep. De blessure hield haar maar liefst 2 jaar van de piste. Einde carrière, beweerden kenners en journalisten. Toch vocht ze terug en alle inspanningen werden finaal beloond in 2012 toen ze in Helsinki Europees Kampioene werd op de 100 meter. De Bulgaarse, inmiddels al 29, heeft er een zwaar zomerseizoen opzitten en op het afgelopen WK in Moskou miste ze nog nipt een finaleplaats op de 100 meter. Ik herinner me nog het interview dat ze gaf na haar halve finale ... klassevol, maar o zo kwaad en ontgoocheld om de gemiste kans. Nu ja, het hoogtepunt van haar seizoen komt er eigenlijk nu pas aan want op 21 september treedt Ivet Lalova in het huwelijk met de Italiaanse sprinter Simone Collio. Het huwelijksgeluk kan Lalova misschien een boost geven en inspireren om volgend seizoen nog eens goed te knallen op de piste ... want, zoals ze zelf zegt, loopt ze altijd beter en sneller als ze gelukkig is. Nu ja, in mijn ogen is die Simone Collio eigenlijk de échte gelukkige ...